004. Czym jest oczernianie.

Czym jest dla Ciebie oczernianie? Pytam, bo ostatnio zauważyłem nadużywanie tego terminu przez kościelnych pełnomocników medialnych w kontekście odpowiedzialności Karola Wojtyły za ukrywanie pedofilii. 23-go listopada TVN 24 wyemituje drugą część dokumentu Marcina Gutkowskiego o wiedzy Dziwisza na temat pedofilii w Kościele, zatytułowaną „Don Stanislao. Post Scriptum”. Po pierwszej części ukazującej mataczenie kardynała i jego bezczelne pyskowanie opierające się na nutce „precz ode mnie, ja 39 lat posługiwałem papieżowi” i po raporcie w sprawie McCarricka, mam nadzieję ujrzeć kulisy systemowego zacierania śladów pedofilii. Tymczasem polski kler uruchamia kampanię „laboga, oczerniają nam pana papieża, tego papieża, naszego papieża”.

Zgodnie z moją najlepszą wiedzą, słowo „oczernianie” wiąże się z fałszywym oskarżaniem, a jako kluczowy argument, rzekomy dowód Karolowej niewinności podawane jest twierdzenie o jego udziale w obaleniu komuny. Pozwolisz, że nie będę się nim zajmował, tak jak nie będę się zajmował argumentem udziału Stalina w obaleniu hitleryzmu, badając zbrodnie stalinowskie.

Uważasz, że Wojtyła nie pomagał pedofilom w ukryciu ich zbrodni? Po czym wnosisz? Albo inaczej, ja napiszę dlaczego uważam, iż wręcz przeciwnie, wiedział o pedofilii i pomagał pedofilom w uniknięciu odpowiedzialności, umożliwiając im dalsze gwałty na dzieciach.

Od dzieciństwa (miałem 7 lat, gdy Wojtyła został papieżem, wcześniej o nim nie słyszałem) w zestawieniu z tą postacią słyszałem epitety „dobry, skromny, mądry, wykształcony”, jednak nikt mi nie tłumaczył dlaczego. Po prostu czego się nie tknął, to robił najlepiej: ksiądz, literat, aktor, narciarz, poliglota, nauczyciel, a przede wszystkim największy Polak. Lubił szusować, znaczy że jeździ świetnie, napisał książkę – do Nobla ją nominować, pozdrowił wiernych w 30 językach, znaczy się zna 30 języków.... No i..., zapamiętaj sobie raz na zawsze, Wojtyła nie mówi, tylko NAUCZA!

Wyobrażam sobie Karola w seminarium i w głowie mi się nie mieści, że nie zetknął się z molestowaniem, choćby z opowieściami na ten temat. Potem był księdzem, pracował z młodzieżą, nadal nic nie widział, nic nie słyszał. Potem został biskupem. Znowu nic. Ale nim został biskupem, jak to się stało, że taki skromny, a tak wystrzelił. Bo nawet na poziomie życia zakonnego, wśród duchowieństwa trwa bezwzględna rywalizacja o stanowiska, kto o nie nie walczy, nie dostaje ich, gdyż chętnych na nie jest wystarczająco wielu. Wiesz ilu się marzy biskupia sakra? A przecież ilość miejsc ograniczona. Rozważasz to czasem w kontekście „skromności” Wojtyły?

No dobrze. 16 października 1978 roku kardynał Wojtyła został papieżem. Pamiętam sekciarski entuzjazm towarzyszący jego pielgrzymkom. Co słowo, to aplauz! Dobrze, że bąka nie puścił do mikrofonu, bo jeszcze by się okazało, że to pierwsza nuta „Barki”. Może się w główce poprzestawiać, oj może! W cyklu katechez wygłoszonych między 24 II a 23 III 1993 roku Wojtyła ogłosił co prawda, że "papież nie może posługiwać się nieomylnością we wszystkich okolicznościach, a jedynie wtedy, gdy mówi ex cathedra i jedynie w dziedzinie zawężonej do prawd wiary i moralności". Jednocześnie jednak nasz „WIELKI, SKROMNY RODAK” nie powstrzymał się od dodania, że (cytuję) „Obok nieomylności orzeczeń ex cathedra istnieje charyzmat opieki Ducha Świętego, którym zostali obdarzeni Piotr i jego następcy, by nie błądzili w sprawach wiary i moralności, a także oświecali lud chrześcijański. TEN CHARYZMAT NIE OGRANICZA SIĘ DO PRZYPADKÓW NADZWYCZAJNYCH, LECZ OGARNIA W RÓŻNEJ MIERZE WSZYSTKIE FORMY URZĘDU NAUCZYCIELSKIEGO”. Mówiąc w skrócie: Wojtyła aż przebierał nóżkami, by ogłosić swoje wymysły NIEOMYLNYMI W KAŻDEJ DZIEDZINIE. A że wypowiadał się chętnie na tematy, o których nie miał zielonego pojęcia, to wiemy wszyscy: Od środków antykoncepcyjnych, przez eutanazję, aborcję, aż po małżeństwo. Facet, który we wczesnej młodości pozbył się odpowiedzialności za swe życie zostając księdzem, który nie martwi się czynszem, dachem nad głową, rachunkami za prąd i wodę, nawet jedzenia sam sobie nie przyrządza i jeśli kiedykolwiek umoczył pędzelek, to potajemnie i bez konsekwencji. Swoją drogą, Wojtyła do uznania się za nieomylnego przebierał nóżkami od samego początku pontyfikatu, już w połowie grudnia 1979 roku pozbawił profesora teologii na Uniwersytecie w Tybindze, księdza Hansa Künga prawa nauczania teologii katolickiej, właśnie z powodu jego kwestionowania nieomylności papieskiej.

Powiedz mi, jak to jest: Skoro Wojtyła uznał sam siebie za nieomylnego, obdarzonego charyzmatem Ducha Świętego, to dlaczego osobiście wyniósł do najwyższych godności kościelnych, seryjnych, patologicznych pedofilów. Kardynał Bernard Law (mecenas pedofilów), kardynał Theodore McCarrick, o. Marcial Maciel Degollado, kardynał Henryk Gulbinowicz, arcybiskup Józef Wesołowski, prałat kapelan Solidarności Henryk Jankowski, ksiądz kustosz bazyliki w Licheniu Eugeniusz Makulski, to przecież tylko wierzchołek góry lodowej. Znasz jakiegoś XX-wiecznego władcę (prezydenta, premiera, monarchę), który otoczył się taką ilością pedofilów? Kogo? Kto może konkurować z Wojtyłą?

No dobrze, a gdy papież 27 V 2004 roku wezwał do Watykanu kardynała Law, oskarżonego w USA o tuszowanie przypadków pedofilii i powierzył godność i obowiązki archiprezbitera bazyliki Matki Bożej Większej (Liberiańskiej) w Rzymie, to nie wiedział dlaczego go kryje przed prawem Stanów Zjednoczonych? Co sądzisz na ten temat?

Słyszałem, że według Kolegium Rektorskiego KUL Wojtyła, ponoć jako pierwszy, ogłosił program „zero tolerancji (dla pedofilii)”, tak twierdzą głoszący jego niewinność. Powiedz mi, co z niego wynikło, kogo na podstawie śledztwa wewnętrznego oddał w ręce sprawiedliwości, żeby nie mógł więcej krzywdzić dzieci? Poproszę o jakieś nazwiska, daty, tak żebym mógł sobie wygooglać i poczytać w sieci. Bo wiesz..., do tej pory mam jedynie informacje, że nieomylny Karol ze swoim charyzmatem Ducha Świętego nakazał wobec duchownych oddających przestępców seksualnych w ręce wymiaru sprawiedliwości stosować archaiczną instrukcję crimen sollicitationis, a w konsekwencji obłożyć ich ekskomuniką. Innymi słowy, Wojtyła domagał się karania wydaleniem z Kościoła tych, którzy wydają organom ścigania kościelnych pedofilów. Nasz Karol, już jako papież, chronił tym samym zboczeńców. Czyżby nie wiedział co robi? Jak to skomentujesz?

Czasem jest tak, że znam kogoś na tyle dobrze, że potrafię za jego uczciwość poręczyć. Mam na przykład koleżankę, która zrzekła się regularnego dodatku do pensji, bo pracodawca proponował go w ramach kasy do ręki, czyli za plecami urzędu podatkowego. Nie chciała ani grosza nielegalnie. Zrobiła to mimo problemów finansowych. Mógłbym udzielić gwarancji, że ona nie dopuści się kradzieży. Przynajmniej do czasu, gdy w jej życiu nastąpi jakaś rewolucja, ale o takiej nic mi nie wiadomo. Czy znasz Wojtyłę na tyle dobrze, że możesz udzielić podobnej gwarancji? Bo póki co, znam go od takiej strony, że kiedy założyciel Legionu Chrystusa, Marcial Maciel Degollado zasilał kasę Watykanu regularnymi i multimilionowymi wpłatami, to Wojtyła zupełnie nie brał pod uwagę sygnałów, że jest on zdegenerowanym pedofilem. Znasz przykład przeciwny, że Karol odmówił pieniędzy, bo bał się, że pochodzą z działalności przestępczej? Wiesz o co mi chodzi. Gdy ktoś przyjmuje pieniądze od pedofila, gwarantując mu w zamian święty spokój i stanowisko, to wygląda jak SPRAWNY PEDOFILSKI ALFONS, a nie jak OJCIEC ŚWIĘTY OBDARZONY CHARYZMATEM DUCHA ŚWIĘTEGO.

Dobrze..., dopiszę jeszcze kilka powodów, dla których mam nie tylko wątpliwości co do uczciwości Wojtyły, ale wręcz podejrzewam go o krew na rękach.

W dobie epidemii AIDS głosił zakaz stosowania prezerwatyw. Nie łagodził go nawet w odniesieniu do Afryki, gdzie kobiety były od wieków (kulturowo) niewolnicami seksualnymi utrzymujących je mężczyzn, nie miały możliwości obrony. Dotyczyło to również afrykańskich zakonnic, gwałconych systemowo przez afrykańskich księży. Wojtyła z uporem maniaka ignorował uwarunkowania kulturowe, ale koszt jego zarozumiałych decyzji miały ponosić nieznane mu dziewczyny. Nie zareagował też na kwestię podtrzymania przedsoborowych uwarunkowań w polskich zakonach żeńskich, które de facto zamieniały nieszczęsne kobiety w niewolnice. Pomimo tego, że nie było możliwości, by nie poznał zakonów zreformowanych i różnicy w traktowaniu sióstr. Ustawicznie ingerował, gdy uznał że panie dostają zbyt dużą władzę i o to do dziś mają pretensje kobiety Kościoła pracujące w krajach Europy Zachodniej. Ja to nazywam chorym męskim szowinizmem, a Ty?

Inną kontrowersją wobec czynów Jana Pawła II jest jego potępienie teologii wyzwolenia, skutkującej wydaniem w ręce reżimów Ameryki Środkowej duchownych wspierających swój lud w walce z tyranami. Takie decyzje oznaczają tortury, prześladowania, śmierć.

A niech tam..., zapytam jeszcze o jedno. Wojtyła w swych kazaniach krytykował hedonizm, nawoływał do heroizmu, zwłaszcza kobiety uznawał za szczególnie do tego się nadające, łatwo mu przychodziło poświęcanie ich życia. Tymczasem sam jeździł na nartach, chodził po górach, bawił się w teatr... Za komuny w Polsce, gdy życie kobiet kręciło się między praniem pieluch, prasowaniem, usługiwaniem pijanemu mężowi, kolejką w sklepie, i do tego w bonusie pracą zawodową. Jak nazywasz postawę Wojtyły w tym wypadku?  

Załączam ciekawy artykuł o nieomylności Wojtyły, którą ogłosił sobie samemu - kliknij tu, by poczytać (podpierałem się nim pisząc tekst, z niego zaczerpnąłem cytaty) i proszę Cięo konkretne uwagi. Że „Słowacki wielkim poetą był”, to wiem, ale zawsze czekam na uzasadnienie.