Przejdź do głównej zawartości

094. Pan Kościół powiedział.

 Zauważasz, jak często byle biskup, czy nawet zwykły wikary lub choćby tylko laicki gryzipiórek tworzący artykuły do czasopism katolickich, przybiera ksywę "KOŚCIÓŁ"? Mnie się to mocno rzuca w oczy, a przecież wiem tyle, ile wyczytam w sieci, bo nie sądzisz chyba, że będę z tego powodu ganiać do kościoła. "Kościół naucza, że...", "Kościół daje jasną wykładnię..." - wykrzykuje z ambony jakiś żądny władzy fajfus, pod pojęciem "nauki Kościoła" ukrywając ni mniej ni więcej, tylko swoje zachcianki. Czasem taki kaznodzieja woli przyjąć ksywę "Jezus", bądź "Bóg", żeby powiedzieć owczarni, czego chce od "swojego ludu", np. "Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie, mówi Jezus!" i cyk, na plebanię trafiają nowi ministranci, a poczta dostarcza kolejne zamówienie lubryfikatorów, żeby "duch święty", "gołąbek", "ptaszek", czy jak go tam zwał, nie bolał zbyt mocno dzięki namaszczeniu.


Tadeusz Kwinta - Marceli Szpak

Ostatnio się zrobiło głośno o artykule trzymającego się tej konwencji felietonisty z portalu wiara.pl, który nie mogąc się zdecydować, komu przypisać pochodzenie swoich wypocin, raz się podawał za niejakiego Boga, innym razem Ducha Świętego, a jeszcze kiedy indziej za  Kościół. Po co? By przekazać czytelnikom jakże pomijalne etycznie opinie w temacie "czy wolno nazywać zwierzęta ludzkim imieniem?"! Nie wiedzieć czemu wyszło mu, że nie wolno, choć nawet prezes Wolski nazwał swe koty "Alik" (takie ormiańskie imię) i "Fiona", nie wiem zatem, czy publicysta wiary.pl ciężko nie bluźni. Pozostawiając tę kwestię między nim a Breżniewem....


Zbigniew Wodecki - Pszczółka Maja

Znasz mnie..., nie ufam żadnemu Panu Kościołowi, więc poruszenie tego tematu odbieram jako pewien podstęp, próbę odwrócenia uwagi od przemiany świątyń i mediów katolickich w polityczną chlewnię, która dokonała się w Polsce za sprawą niejakiego Rydzyka wspieranego w tej materii przez episkopat i niemałą cześć duchowieństwa. No i teraz, po zmianie układu sił politycznych złodziejskie łapska kleru drenujące publiczne finanse, znalazły się jeśli nawet nie w nocniku, to w wyschniętym korycie. "NO TO MOŻE BYŚMY POROZMAWIALI O IMIONACH DLA ZWIERZĄT", rzuca pomysł jeden z dotowanych szamanów. TO SE Z KURIĄ POROZMAWIAJ, odpowiadam zastanawiając się, co jakiemuś propagandyście do tego, jak nazwę kreta z mojego ogródka, nawet jeżeli to będzie dość rzadko spotykane, choć często powtarzane imię JEHOWA! Swoją drogą, wierni z Polski nawet nie zdają sobie sprawy, jak wierni wyznający tę samą religie co oni, tylko pochodzący z innych części Świata, traktują pomysły polskich "braci w Chrystusie". Bo gdyby jakaś Krystyna z Komprachcic poczęła i porodziła syna, któremu dałaby na imię Jezus, naraziłaby się w swoim grajdole na lincz, jednak już jej daleka kuzynka, której prapraprapra-babka została poczęta w czasie wojen napoleońskich podczas zbiorowego gwałtu dokonanego na jakiejś "sinioricie" z okolic Somosierry przez walczących tam "polskich patriotów", bez cienia strachu może nazwać syna Jezus, nie będzie to ani dziwne, ani potępiane, zwłaszcza że jej rodzina od trzech pokoleń żyje w dalekim Meksyku, gdzie taki wybór odbierany jest jako deklaracja wiary.


The Muppets - Mahna Mahna

Czekam zatem na nowe pomysły Pana Kościoła, bo ten z dzisiejszego felietonu wywołuje we mnie reakcję taką: A NAZWIJ SOBIE WSZY SWOJE JAK CHCESZ, PODOBNIE OWSIKI I TASIEMCA, ALE OGRANICZ SWE POMYSŁY DO SIEBIE SAMEGO! Nawet, jeżeli występujesz pod ksywą "Kościół", "Bóg", czy inny "Chrystus".

Komentarze

  1. O tak, panowie w sutannach zwłaszcza zawsze wiedza, czego chce lub nie chce Bóg, jakby smsy od niego codziennie dostawali. I nie byłoby to takie głupie, bo Bóg często nowoczesny bardzo i na nowinki odpowiada...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Masz jeździć limuzyną, Maybachem albo Audi A8, Lexus jakiś większy też może być, na krowie przecież jeździć nie będziesz" - przekazał Duch Święty poufną wiadomość do ucha pewnego znanego duchownego. Innemu powiedział zaś: "Masz jeździć Mercedesem! Każdy powinien jeździć Mercedesem, bo to jest dobry samochód!" Przyjmują więc z pokorą ten krzyż, kobietom doradzając w międzyczasie, by umarły w cierpieniach z powodu zakażenia od gnijącego mózgu świętego płodka, którego PAN stanowczo nakazał im chronić. Dodał też, że do czasu śmierci niech baby zapierdalają żryć księdzu zrobić, gacie wyprać i kibel posprzątać, bo tak mu Jezus z krzyża zdążył to dopowiedzieć w ostatniej chwili przed śmiercią i zmartwychwstaniem.
      PRZECIEŻ TO JASNE!

      Usuń
  2. Wszyscy tak mają. Osoba świecka nauczająca masy dla nadania mocy swoim słowom powoła się na Naukę

    Moja mama na swojego kota mówi Kot. Jej to wystarcza, a jemu w ogóle nie przeszkadza,

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak @Dariusz, masz rację, nauczając ludzi warto się czymś podeprzeć. Różnica jest tylko taka, że powołujący się na Boga zmyśla, bo za cholerę nie może mieć pojęcia, czego chce teraz istota, która niekoniecznie musi istnieć, choć on akurat deklaruje, że w nią wierzy. Natomiast gdybym był nauczycielem, podpierałbym się autentycznymi wynikami badań, ewentualnie udowodnionymi twierdzeniami. Owszem, są oczywiście szarlatani, którzy mówiąc "nauka dawno stwierdziła" zmyślają duby smalone - taką manipulację stosują. Skoro już przy manipulacjach jesteśmy, to bardzo powszechne jest w sieci przypisywanie znanym osobom zmyślonych cytatów wygodnych dla tezy, którą chcą promować. Też tak bywa.
      Mnie też by wystarczało. Oczywiście pod warunkiem, gdybym z własnej woli nazwał kota "kot" lub gdybym się dowiedział, że tak na niego mówią opiekunowie. Jest mi zupełnie obojętne, jak kto nazwie swoje zwierzę, ba, nawet jeśli nazwie po swojemu moje zwierzę, które ma inne imię, też mnie to zbytnio nie ruszy, bo i co mnie do tego. Jeżeli jednak ktoś by mi próbował narzucić, jak ja mam mówić do swojego zwierzęcia, to by mu nie wyszło!

      Usuń
  3. Kurcze, przez tyle lat się zastanawiam, jak wszelkiej maści klechy potrafią tak łgać, wymyślać idiotyczne historie i bez cienia zażenowania podawać je swoim wyznawcom.
    Jak to możliwe, że nie boją się Boga? Przyznam, że ja ateistka nie mialabym takiej odwagi.
    I nie bałabym się Boga, tylko swojego sumieni.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zwłaszcza, że "Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu" jest częścią Dekalogu, czyli rzekomo podstawą wiary, której złamanie stanowi grzech ciężki.

      Usuń
  4. Czytałam ten artykuł i wściekłam się. Pan Kosciół nie zajrzał nam chyba jeszcze do kibla i to tylko dlatego, że ma pod dostatkiem własnego łajna. Chyba nazwę sobie kolejnego zwierza "Jan Paweł". Ewentualnie Karol. Mój kuzyn o tym imieniu na pewno się nie obrazi.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ta konkretna informacja wywołała u mnie parsknięcie śmiechem. Oni nadal się zachowują tak, jakby uważali, że mogą mówić co robić a czego nie robić. Mówiąc wulgarnie: Pieprzy się pod czaszką, oj, pieprzy się.
      Ja przede wszystkim ostatnią rzeczą, którą bym brał pod uwagę przy nadawaniu imienia zwierzęciu byłoby zdanie Pana Kościoła.

      Usuń
    2. Mnie do głowy by nie prszło mysleć przy tym o Kościele.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

078. Ominąć tradycję.

Nikt tej Wielkanocy już nie rozumie, a może i nie potrzebuje! Ewa Kaleta, Wyborcza, Duży Format. Oj, jak mi nie szkoda! Mam uraz do tych świąt, choć jednocześnie są dla mnie ważne, bo stanowią wyznanie i dowód mojej stabilnej rozłączności z chrześcijaństwem. Po prostu nigdy nie kupowałem tej historii o wszechmocnym facecie, który daje się zabić po to jedynie, by mógł mi wybaczyć grzechy. Nie kumam ciągu przyczynowo-skutkowego, a Ty? Zakładając nawet na chwilę, że posiadł moc darowania mi życia wiecznego, jak mu w tym pomogła jego własna śmierć? Innymi słowy: Nigdy nie rozumiałem, po co ona była i nigdy mi tego nikt logicznie nie wyjaśnił. W dodatku Wyborczej (Duży Format) przeczytałem artykuł będący czymś w rodzaju wyboru szantaży emocjonalnych, jakimi polscy katolicy próbują zmusić członków swoich rodzin do uczestnictwa w obchodach Wielkanocy. Klikając tutaj poczytasz oryginalny tekst , a jeśli Ci się nie chce, to służę przykładami takimi, jak ta wypowiedź o córce: (...) Amsterdam nie

087. Scenka rodzajowa.

 Syn przyjeżdża do matki z dość daleka (120 km), bo obiecał jej obwożenie po grobach rodzinnych znajdujących się w promieniu 250 km od jej miejsca zamieszkania. Zostawia wszystkie swoje obowiązki i jedzie, choć zupełnie nie leży to w jego interesie, ani nie jest zainteresowany grobbingiem, ani też związany emocjonalnie ze zmarłymi, którzy odeszli nim dorósł, w niektórych przypadkach nawet przed jego narodzeniem. Ale jedzie, bo wie, że w przeciwnym wypadku matka puści się w podróż autobusami, pociągami, a potem będzie czynić dzieciom wyrzuty z powodu swojej decyzji. Wchodzi na któreś tam piętro bloku, zastaje drzwi otwarte na oścież, słyszy głośny wrzask telewizora. Dziwi się, bo drzwi te zawsze były zamykane na klucz, nawet gdy w środku było pełno ludzi. Wchodzi do salonu, a tam matka na kolanach odprawia czary z telewizorem. Znaczy się, kapłan z telewizora odprawia obrzędy, ona w nich głośno uczestniczy. Nie przerywa nawet, gdy wchodzi syn. Ani pocałuj mnie w dupę, ani wypierdalaj. Je

084. Polska języka, trudna języka, my się duzio ucić chcieć nie bałdzo.

Myślałem, że niewiele mnie może zaskoczyć w grypserze katolickiej. Potworki słowne w stylu "ubogacać" już mnie nie ruszają, podobnie jak "Przyjdź, Rozeznaj!" z plakatu poniżej. Nie jakieś tam banalne "zobacz" lub "spróbuj". RO-ZE-ZNAJ!!! Zdjęcie z portalu Lekcjareligii.pl. Uodporniłem się, nie ma co! Czasem jednak nawet moja znajomość tej specyficznej nowomowy okazuje się dla wyobraźni niewystarczająca. Co powiesz na to: Męski Różaniec Warszawa 1 lipca 2023r. Dlaczego „Męski” Wierzymy, że naszą rolą, tj. rolą mężczyzn w Bożym zamyśle jest ochrona na życie wieczne wszystkich tych, których Bóg podarował nam tu na ziemi. Tak jak święty Józef był ziemskim opiekunem Świętej Rodziny, tak i my mamy zadanie bronić świętości naszych rodzin i bliskich. Chcemy czynić to razem, we wspólnocie mężczyzn. W tej jedności umacniamy naszą męską tożsamość i męskie cnoty. Nie wnikając w fakt jakiejś tajemniczej dla mnie różnicy między różańcem męskim i żeńskim (genit