Przejdź do głównej zawartości

057. Serial familijny.

Młoda, urodziwa mama ocierając pot ze zmęczonego czoła, stojąc przy garach mówi do trojga ślicznych dzieci:


El Dupa - 220 v.

Idźcie do kaplicy pomodlić się o powrót tatusia, tak jak was na oazie uczyli.
Zwracając się do najmłodszego:
Dla ciebie Jasiu jest specjalne zadanie, ksiądz proboszcz chciał, byś pomógł mu na plebanii.
Cięcie, kamera pokazuje piękny wieczór, księżyc prześwitujący przez drzewa oświetla dwójkę rodzeństwa klęczącą pod figurą. Na horyzoncie majaczy postać mężczyzny. To wojskowy, awansowany przez Antoniego Macierewicza patriota, dumnie noszący nasz piękny, polski mundur WOT, wraca na chwiejnych nogach. Co się stało? Może jest ranny? Słychać modlitwę dzieci, która niesie go jak na anielskich skrzydłach do domu. Otwiera z hukiem drzwi, przerażonej mamusi talerze wypadają z rąk. Biegnie na pomoc, ale nasz obrońca Ojczyzny, mimo obrażeń nie traci zimnej krwi, nie przeszkadza mu nawet z gwinta opróżniana półlitrówa.
Baczność! Spocznij! Miskę przynieś! Będę rzygał!
Mamusia posłusznie biegnie wypełnić wolę głowy rodziny, połączonego z nią świętym węzłem małżeńskim ojca jej dzieci (przebitka na obrączkę na dłoni trzymającej miednicę).
Baczność! Spocznij! Zmiana planu! Zesrałem się!!!



Marek Koterski - Wszyscy jesteśmy Chrystusami (fragm.)

Cięcie, ujęcie zacisznej plebanii, przy której stoi kaplica. Dwójka dzieci nadal na kolanach. Ze środka dobiega donośny głos proboszcza pana.
Daj ciumka! Daj księdzu ciumka, jak ci mówię!
Przebitka na telewizor. Pan Karol, wystrojony w śnieżnobiały strój mówi:
Nie lękajcie się! Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie!
Ciumka daj, wpuścimy do pupy ślimaka – słychać głos księdza proboszcza.


Pamiętam, jak jadłem kremówki!
APLAUZ TŁUMU.
Niech żyje papież, niech żyje papież!
DLA BOGA BOWIEM NIE MA RZECZY NIEMOŻLIWYCH!!!


Grzmiąca półlitrówa - Barman.

Wyciemnienie, napisy końcowe, słychać radosny song „nie boję się, gdy ciemno jest, ojciec za rękę prowadzi mnie”.
Kuuuurwaaaa, mundur se osrałem, ma być na jutro wyprany i wyprasowany, słyszałaś kurrrwoooo…???  – z oddali dobiega głos głowy rodziny, patrioty i przyjaciela pana Antoniego. Piszczałki akompaniujące „Arce Noego” wprowadzają nastrój niebiańskiego spokoju, po chińsku „tian’anmen”.

Komentarze

  1. Żona powinna jak najszybciej na długi spacer cię wyprowadzić :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. :-) Czekam aż się ziści, właśnie ją przywiozłem z lotniska. Bierze kąpiel. Na razie na spacerze tylko Ryszard, dziś jest jakaś ważna noc dla kotów, mijaliśmy ich zatrzęsienie. Jutro do pracy, ja i Świechna, za to od pojutrza mamy czas spacerowo-filmowy.

      Usuń
    2. po prostu Kupała... dziś 05:32 AM /koty ciotki Wiki do tego nie potrzebują/... u mnie też jest jakieś kocie ożywienie, rano po podwórku hasało pięć: trzy nasze i dwa sąsiedzkie... zgiełk i tumult, jakby słonie biegały chmarnie...
      p.jzns :)

      Usuń
  2. Tato nie wraca; ranki i wieczory

    We łzach go czekam i trwodze;

    Rozlały rzeki, pełne klechów bory

    I pełno biskupów na drodze.
    [Wybacz, Adasiu M...]

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jakoś tak mi się skojarzyło...

      Usuń
    2. Nie dziwię się skojarzeniom, gdyż nie mogę zaprzeczyć, iż użyłem wcale nie tak dalekiej, jak by się mogło zdawać, parafrazy "Powrotu taty". Chciałem jeszcze władować dosłowny cytat popularnego w pewnych kręgach powiedzenia, że "nie ma problemu, którego nie da się rozwiązać za pomocą różańca", ale stwierdziłem, że jeśli post będzie się składać z samych aluzji, to nie da się go czytać, a nawiązanie do tego zwrotu też uważne oko wychwyci, jeśli połączenie z mózgiem nie zostało uszkodzone.

      Usuń
    3. Mam parę problemów do rozwiązania. Szkoda, że instruktorka nie żyje, chętnie bym zapytała, jak się ich pozbyć za pomocą różańca. No, jedną osobę, to chyba wiem - udusić. Ale różaniec musiałby być solidny, nie żadna chińska taniocha.

      Usuń
    4. To zupełnie jak ja, mam kilka ciekawych problemów do rozwiązania, ale powiedziałbym raczej, że nie ma takiego problemu, którego nie dałoby się rozwiązać lepiej logiczną metodą, aniżeli różańcem. Na antyklerykalnych grupach fb padały różne propozycje zastosowań, było duszenie, było okładanie różańcem, były nawet kulki analne, ale twierdzę stanowczo że nawet do tak mało wyrafinowanych czynności da się znaleźć lepiej przystosowane narzędzia.

      Usuń
  3. no weeeź... ja się mało nie zesrałem... ze śmiechu...
    ale półitrówa?... teraz już tylko siódemki...
    p.jzns :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. No tak to jest, jak człowiek wypadnie z branży i się zatrzyma na wspomnieniach z czasów studenckich i wczesnoemigranckich (przedunijnych). Mam słaby kontakt z pojemnościami butelek.
      Mój kolega, reżyser filmowy, po przeczytaniu kilku moich tekstów powiedział mi, że noszą cechy nurtu literackiego zwanego "nowym brutalizmem", ale nie weryfikowałem tego, bo nie przeczytałem żadnego przedstawiciela, ni żadnej przedstawicielki tego gatunku. O dziwo, za najznamienitszą bowiem przedstawicielkę tego gatunku uznawana jest kobieta, Sarah Kane. Piszę "o dziwo", bo stereotyp znasz.

      Usuń
  4. Ile takich seriali rozgrywa się za ścianami domów... do bólu głowy doprowadza nawet uświadomienie sobie tego, a co dopiero bezsilność wobec jakiejkolwiek zmiany...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Moja koleżanka - tłumaczka literatury, po przeczytaniu tekstu powiedziała mi: "Widzę, że idziesz w dokument".
      I miała rację, podobnie jak Ty. Celowo w miniaturce wybrałem model małżeństwa konserwatywnego: Piękna kobieta, więc po pierwsze "należy jej się" przystojny mężczyzna, który ją potrafi utrzymać. Wojskowy będzie wysportowany i w mundurze lepiej wyglądający od źle ubranych kolegów. Utrzymanie jest pewne, bo i pensja oficerska jest pewna, do tego mieszkanie służbowe i inne przywileje. To w zasadzie tyle, co dziewczyna otrzyma od życia przy takich kryteriach wyboru. Rezygnacja z własnego rozwoju (czasem pod presją, a czasem z wygodnictwa - nie jest to ważne) ustawi ją w pozycji więźnia, który nie ma dokąd uciec. Reszta zależy od swojego rodzaju loterii, tzn. za kogo tak naprawdę kobieta wyszła za mąż. Popularne jest wtedy "zrobienie sobie" dzieci, męża nie ma całymi dniami w domu, a takie mamy liczą, że po narodzinach wreszcie ktoś je będzie kochał, co niekoniecznie musi nastąpić. No i w pewnym momencie pozostaje już tylko "żarliwa wiara", czyli "boże, zrób coś, bo sama sobie takie gówno zorganizowałam, że nie wiem jak z niego wyjść".

      Usuń
  5. Znowu komentarze znikają, może w spamie?

    OdpowiedzUsuń
  6. Myślę, że przesadziłeś z tą urodziwą mamą. Po kilku latach takiego życia wciąż urodziwa? Według rachunku prawdopodobieństwa ta mniej więcej trzydziestolatka wygląda na swoją własną matkę, bo nie ma czasu ani środków, aby o siebie zadbać.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację, kobiety w takich związkach szybko tracą urodę, zwłaszcza jeśli się załamią i zaniedbają. Tym niemniej sam znam wyjątki od tej reguły. Według mnie, niezbędne jest przede wszystkim, by były wolne od nałogów, a po drugie, by dbały o siebie mimo wszystko.

      Usuń
  7. Jest jeszcze ciąg dalszy tego serialu....
    Bo czasami kobieta wyzwala się z takiego "wspaniałego" życia, zabiera dzieci i parę drobiazgów i wyprowadza się nie wiadomo gdzie. I zaczyna całkiem nowe, normalne życie. Ale wtedy musi dużo wody w Wiśle upłynąć zanim ci zakłamani i bogobojni przestaną ją wyklinać....

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I oby jak najwięcej znajdujących się w takiej sytuacji kobiet w ten sposób poprowadziło akcję serialu, bo to jedyna droga dająca im szansę na lepsze życie. W tym czasie bogobojni mogą sobie wyklinać do woli - z własnego doświadczenia wiem, że gdy konsekwentnie im pokazujesz, że masz ich w dupie i wystarczająco stanowczo powtarzasz im, by zajęli się swoim życiem, bo tylko to leży w ich kompetencjach, to zaczynają się bać truć ci nad uszami, zdarza im się to coraz rzadziej i rzadziej - próbują szukać tych, co sobie pozwolą wejść na głowę.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

078. Ominąć tradycję.

Nikt tej Wielkanocy już nie rozumie, a może i nie potrzebuje! Ewa Kaleta, Wyborcza, Duży Format. Oj, jak mi nie szkoda! Mam uraz do tych świąt, choć jednocześnie są dla mnie ważne, bo stanowią wyznanie i dowód mojej stabilnej rozłączności z chrześcijaństwem. Po prostu nigdy nie kupowałem tej historii o wszechmocnym facecie, który daje się zabić po to jedynie, by mógł mi wybaczyć grzechy. Nie kumam ciągu przyczynowo-skutkowego, a Ty? Zakładając nawet na chwilę, że posiadł moc darowania mi życia wiecznego, jak mu w tym pomogła jego własna śmierć? Innymi słowy: Nigdy nie rozumiałem, po co ona była i nigdy mi tego nikt logicznie nie wyjaśnił. W dodatku Wyborczej (Duży Format) przeczytałem artykuł będący czymś w rodzaju wyboru szantaży emocjonalnych, jakimi polscy katolicy próbują zmusić członków swoich rodzin do uczestnictwa w obchodach Wielkanocy. Klikając tutaj poczytasz oryginalny tekst , a jeśli Ci się nie chce, to służę przykładami takimi, jak ta wypowiedź o córce: (...) Amsterdam nie

087. Scenka rodzajowa.

 Syn przyjeżdża do matki z dość daleka (120 km), bo obiecał jej obwożenie po grobach rodzinnych znajdujących się w promieniu 250 km od jej miejsca zamieszkania. Zostawia wszystkie swoje obowiązki i jedzie, choć zupełnie nie leży to w jego interesie, ani nie jest zainteresowany grobbingiem, ani też związany emocjonalnie ze zmarłymi, którzy odeszli nim dorósł, w niektórych przypadkach nawet przed jego narodzeniem. Ale jedzie, bo wie, że w przeciwnym wypadku matka puści się w podróż autobusami, pociągami, a potem będzie czynić dzieciom wyrzuty z powodu swojej decyzji. Wchodzi na któreś tam piętro bloku, zastaje drzwi otwarte na oścież, słyszy głośny wrzask telewizora. Dziwi się, bo drzwi te zawsze były zamykane na klucz, nawet gdy w środku było pełno ludzi. Wchodzi do salonu, a tam matka na kolanach odprawia czary z telewizorem. Znaczy się, kapłan z telewizora odprawia obrzędy, ona w nich głośno uczestniczy. Nie przerywa nawet, gdy wchodzi syn. Ani pocałuj mnie w dupę, ani wypierdalaj. Je

084. Polska języka, trudna języka, my się duzio ucić chcieć nie bałdzo.

Myślałem, że niewiele mnie może zaskoczyć w grypserze katolickiej. Potworki słowne w stylu "ubogacać" już mnie nie ruszają, podobnie jak "Przyjdź, Rozeznaj!" z plakatu poniżej. Nie jakieś tam banalne "zobacz" lub "spróbuj". RO-ZE-ZNAJ!!! Zdjęcie z portalu Lekcjareligii.pl. Uodporniłem się, nie ma co! Czasem jednak nawet moja znajomość tej specyficznej nowomowy okazuje się dla wyobraźni niewystarczająca. Co powiesz na to: Męski Różaniec Warszawa 1 lipca 2023r. Dlaczego „Męski” Wierzymy, że naszą rolą, tj. rolą mężczyzn w Bożym zamyśle jest ochrona na życie wieczne wszystkich tych, których Bóg podarował nam tu na ziemi. Tak jak święty Józef był ziemskim opiekunem Świętej Rodziny, tak i my mamy zadanie bronić świętości naszych rodzin i bliskich. Chcemy czynić to razem, we wspólnocie mężczyzn. W tej jedności umacniamy naszą męską tożsamość i męskie cnoty. Nie wnikając w fakt jakiejś tajemniczej dla mnie różnicy między różańcem męskim i żeńskim (genit