Czytam sobie właśnie o jakiejś katechetce, która w piątek kontroluje dzieciom w szkole kanapki, a te z mięsem lądują w śmietniku. Opowiadał to ponoć dziennikarzowi wzburzony rodzic, którego pociecha chodzi to szkoły imienia Kremówy w miasteczku Kargula i Pawlaka (taka łamigłówka skojarzeniowa). A ja jestem wzburzony, gdy słyszę o wzburzeniu rodzica, bo to on posłał dziecko w łapy tej katechetki, nie załatwia sprawy z nią, dyrekcją, biskupem, policją, prokuraturą, tylko żali się jak pipa jakaś w mediach, pozostając anonimowym i nadal zmuszając dziecko do zboczonych praktyk. Pomijając fakt, że ja bym się w takiej sytuacji nie znalazł, bo dziecka ni cholerę bym na religię nie zapisywał, mogę poradzić rodzicowi, by sprawdził, czy ma jaja, a jeżeli jakimś cudem ma, to niech zabierze dziecko stamtąd czym prędzej, niech wyśle list do pana biskupa z imieniem i nazwiskiem katechetki, której zawdzięcza to, że ani w imieniu swoim, ani nikogo z rodziny, więcej ni złotówki czarnej hydrze nie przekaże, można załączyć listę oszczędności tym prostym sposobem uczynionych, niech szlag chciwą eminencję z wściekłości trafi. Natomiast jeżeli chce się tylko wyżalić, to informuję, że zyg, zyg, zyg, marchewka, wcale mi tchórza i hipokryty nie żal w takiej sytuacji, jeszcze bym mu z glana chętnie zapalił, tyle że to nielegalne, a ja nie lubię brać udziału w bójkach!
Mister D. - Chleb.
Dziś dowiedziałem się, że ZHP łaskawie wprowadziło wersję alternatywną przysięgi harcerskiej i zezwoliło na omijanie przysięgi posłuszeństwa niejakiemu "bogu" (zakładam, że to tytuł jest, nie imię, stąd mała litera), co mnie zdziwiło o tyle, że zastanawiam się, co te słowa robią w rocie przysięgi świeckiej organizacji?! Umówmy się: Jak jesteś wierząca, czy też wierzący, to możesz sobie niezależnie od tego, który to bóg, składać mu przysięgę nawet codziennie, nie musisz wstępować do harcerstwa. W każdym razie uderz w stół, a nożyce się odezwą, już jakieś katabasy odgrażają się, że bez boga w harcerstwie to i wojny mogą nastąpić i "wogle" kataklizmy jakieś, na co ja tylko nieśmiało zwrócę uwagę, że wojny religijne całkiem niezły mają udział w historii wojen europejskich, więc równie nieśmiało zapytam: "Nie wiesz, czy wojny religijne odbywają się z bogiem, czy bez boga? Dla mnie, ateisty, to jakieś takie chore się zdaje!"
Mister D. - Hajs.
Zacząłem od łamigłówki, zagadką również kończę:
Zaznacz poprawną odpowiedź:
a) Nie wstydzę się szubienicy.
b) Nie wstydzę się krzesła elektrycznego.
c) Nie wstydzę się krzyża.
d) Nie pojebało mnie jeszcze.
ZHP miało Boga w rocie? To czym się różnili od ZHR? :D
OdpowiedzUsuńOd samego początku polskiego Harcerstwa, rota zmieniała się wiele razy. Pierwsza rota przysięgi z 1911 roku nie miała Boga, ale już w 1914 został on wciśnięty, było to jeszcze wtedy, gdy polscy harcerze nazywali się skautami. W 1919 zmieniono słowo "skaut" na "harcerz" i Bóg był. Domyślać się można, że trzymało to poza nawiasem osoby, które nie miały takiego entuzjazmu odnośnie tego słowa i nastąpiła w końcu reakcja, bo w 1927 powstało "Czerwone Harcerstwo", jak się domyślasz, mocno socjalizujące (przy PPS) - tam słowa "Bóg" oczywiście nie było. Pamiętamy, że Józef Piłsudski był członkiem PPS, więc nie łączmy tego z bolszewizmem, jak by to chciały prawdziwe prawdziwki i genetyczne patrioty. Do wybuchu wojny utrzymywały się więc co najmniej dwie roty, dwóch organizacji. Podczas okupacji z Harcerstwa wyłoniono Szare Szeregi, które w rocie słowa "Bóg" nie miały, ale już Harcerstwo czasu wojny miało. Pierwsze teksty roty w komunistycznej Polsce posiadają słowo "Bóg" (rok 1945 i 1947), a od 1950 nie występuje. Tak jest do roku 1993, gdy pojawiają się dwie roty do wyboru (ze słowem "Bóg" i bez niego). Rok 1995 był rokiem odnowienia dyskryminacji harcerzy niewierzących, pozbawiono ich wtedy powtórnie możliwości przysięgania z ominięciem słowa "Bóg". Z dyskryminacji wycofano się dopiero teraz, ale jak widać, nie każdemu to pasuje.
UsuńNie wiem, czy harcerstwo jest w ogóle atrakcyjne dla dzisiejszej młodzieży. Takie z Bogiem było na pewno atrakcyjne mniej.
UsuńTo ciekawy temat do zbadania dla psychologów społecznych. Pojawiła się olbrzymia oferta konkurencyjna: od sportowej, po naukową i artystyczną, więc procentowo pewnie harcerzy jest mniej, jednak pewne walory wydają się być nadal aktualne: poczucie przynależności grupowej (z czym się łączy poczucie bezpieczeństwa) podkreślone mundurem, który z jednej strony ma sugerować przynależność do elity, a z drugiej, niweluje różnice społeczne (jednolity wygląd). Niestety, harcerstwo wykorzystywane jest też manipulacyjnie dla celów polityczno-propagandowych (w tym religijnych) i to już zupełnie mi się nie podoba, ale zmanipulowanej młodzieży jak najbardziej może się podobać.
UsuńKatechetka pojechała ostro z tym wyrzucaniem do kosza! ale masz rację, tu nie czas na żalenie się w mediach, a na ostrą reakcję!
OdpowiedzUsuńNie znam wojen bez boga, wszak w dodatku obie strony konfliktu modlą się o zwycięstwo.
Ja bym to ujął inaczej: Katechetka zrabowała i zniszczyła cudzą własność, wykorzystując fakt, że dziecko nie potrafiło jej obronić. Tymczasem rodzic, to jakiś klęczon, który nie zamierza dziecka chronić.
UsuńPrzed chwilą wpisałam, może jest w spamie...
OdpowiedzUsuńCoś szaleje dzisiaj blogspot, nie mam pojęcia, cóż to za algorytm umieścił Twój komentarz w spamie.
UsuńOdpowiedź d) wydaje mi sie wystarczająco odpowiednia :-)
OdpowiedzUsuńTak mi sie skojarzyło... Spotkanie Hitlera z papieżem... Błogosławienie mizerikordii... Poświęcanie czołgów i innych militariów... Śmierć, śmierć, śmierć i Gott mit uns!
Jeśli chodzi odpowiedź, to pssst..., nie podpowiadaj! Śmierć i szambo, bo prawdopodobnie słyszałaś również o święceniu szambochlajów.
UsuńWszystko mozna poświęcić. Ups...! Zapomniałam poświęcić komputer i Internet, a mawiała babcia Seby, że to kapliczka szatana...
UsuńNie wszystko, nie wszystko, jak nie masz kasy, to właściwie nie masz szans na schlapanie kranówą z mamrotanymi pod nosem szamańskimi zaklęciami.
Usuń"Można" sugeruje możliwość, nie obligatoryjność. Wiadomka, jak nie wyskoczysz z kasy, możesz sobie co najwyżej miotła pomachać, mamrocząc "abrakadabra". Ale to już nie będzie to samo :-)
UsuńBędzie nawet lepsze, jeżeli zrobisz miotły i "abrakadabra" użyjesz przy księdzu :-)
UsuńPani katechetka wyrzucając jedzenie sama popełnia grzech. Czyli tak naprawdę patrząc po linii KK staje po stronie diabła. :D Nie no. Przesadziłem.
OdpowiedzUsuńA na poważnie to przypomina mi powoli Świętą Inkwizycję, za jakiś czas pani katechetka będzie patrzyła na przykład czy dzieci trzymają ręce na ławkach. Blee... Strach pomyśleć co jeszcze dalej może się stać. Pani katechetka powinna spróbować ze starszymi klasami, już widzę jak jej daje swoje kanapki taki ósmoklasista.
Bardziej pasjonuje mnie ta rodzina. Bo nie wiem jeszcze o nich wszystkiego.
Coś w tym jest. W końcu jeśli ktoś, tak jak Tomasz Beksiński właściwie pół życia myśli o śmierci, próbuje się zabić i w końcu popełnia samobójstwo, to coś musi być z nim nie tak. Zofia Beksińska z kolei miała przekichane ze względu na nagromadzenie w warszawskim mieszkaniu osób z rodziny. Mieszkała z mężem, dwiema matkami (swoją i Zdzisława jeśli dobrze pamiętam), przychodził też Tomasz na obiady. Musiała dla wszystkich gotować, prać, sprzątać, pomagała mężowi w cięciu płyt na obrazy i wiele więcej. A miała przecież tętniaka na aorcie, wykończyła się prawdopodobnie pośrednio i tym (chociaż też papierosami z których nie zrezygnowała). A Zdzisław Beksiński też coś mógł mieć pomieszane lekko w głowie. Bo tłumaczenie, że jego obrazy to wynik marzeń sennych nie jest do końca satysfakcjonujące. Coś więcej musiało się dziać w jego głowie.
Pozdrawiam!
https://mozaikarzeczywistosci.blogspot.com
Pani katechetka dokonuje przede wszystkim rabunku, to dość ciężkie przestępstwo. Ale rzeczywiście, pani katechetka wyraźnie szuka granicy, za którą ktoś ją krótko za pysk chwyci. Jest szansa, że nawet teraz szoruje kolanami kruchtę.
UsuńW większości przypadków zapewne jest tak, jak to opisujesz, ale nie wydaje mi się, aby można było tutaj uogólniać. Wielu rodziców zapisuje dzieci na lekcje religii, wierząc naiwnie, że będą one prowadzone w sposób cywilizowany. Albo dlatego, iż uważają, że każda wiedza może się przydać - choćby po to, aby zrozumieć otaczający nas, sklerykalizowany świat. Albo też dlatego, że religia wypada w środku lekcji i nie chcą, aby dziecko szlajało się byle gdzie. Świetlice czasem są czynne, czasem nie - różnie to bywa. Gdyby wszystko odbywało się jak należy (tj. religia jako nadobowiązkowa pierwsza, albo ostatnia lekcja), problemu by nie było. Ale nie odbywa się to tak i nie jest to wina rodziców (chyba, że głosują na klerykałów - no to mają, co chcieli). I tak uważam, że wielkim postępem jest fakt, że w ogóle zwrócono na to uwagę, a nie skwitowano zwyczajowym "oj tam, oj tam! wielkie mi co!".
OdpowiedzUsuńObyczaj zmienia się powoli. Ale się zmienia - i to coraz bardziej zauważalnie. Seminaria świecą pustkami - niedługo nasi "ministrantowie" pewnie uchwalą obowiązkowy pobór do stanu duchownego. Procent ludzi regularnie uczestniczących w obrządkach kurczy się z roku na rok. I wiesz co? Dzieje się tak w dużej mierze dzięki obecnej, rozmodlonej ekipie - i za to jej chwała! Gdyby nie rujnowanie gospodarki i sądownictwa, sam bym na nich zagłosował, żeby dokończyli mimowolnego dzieła ateizacji kraju.
Jak pewnie zauważyłeś, piszę o konkretnym rodzicu, który na rozbój katechetki reaguje żaleniem się anonimowo w mediach.
UsuńNatomiast hipotetyczni rodzice, którzy niby są przeciw, ale zapisują dzieci na religię, mają tysiące wymówek. Są w tym świetni, jak alkoholik uzasadniający picie. Niestety, robią to kosztem dzieci i nic tego nie zmienia.