037. Czy Ci się nie wydaje, że ktoś Cię robi w balona?

Ze święta w święto. Minął irlandzki Halloween, to zaczęło się polskie wspominanie zmarłych. Mimo, że w sklepach i na ulicach Droghedy dominują przebierańcy, niektórzy tak pomysłowo i gustownie ubrani, że aż miałem ochotę podejść i pogratulować inwencji twórczej, to dość intensywnie wracałem myślami do moich zmarłych. Ty pewnie myślisz o swoich, jak to w polskiej kulturze. I wiesz co...? Myślę, że ktoś nam tu usiłuje wcisnąć gruby kit i wiele osób się na to nabiera.

Zupełnie jak Darek: Był alkoholikiem i stracił wszystko, z rodziną włącznie. Gdy walnął o glebę, trafił na terapię, przepracował ją i zaczął się odradzać. Twierdził, że pomaga mu w tym wiara, nikt nie protestował, bo wszystko szło jak należy. I początkowo rzeczywiście tak było. Czas spędzał wyłącznie z bezpiecznymi ludźmi (niepijącymi), chadzał na różne grupy terapeutyczne i grupy wsparcia..., no i do kościoła, tam uczęszczał coraz bardziej dewocyjnie. Odbudował kontakty z rodziną, założył własną firmę, realizował się też artystycznie - i to w skali o jakiej nigdy nie marzył, ale w pewnym momencie przestał uczestniczyć w jakichkolwiek formach wspierające trzeźwienie. Nawet terapeuci nie widzieli w tym nic złego, bo jego abstynencja trwała już ponad 10 lat, więc miał prawo zacząć żyć tu i teraz. I wyobraź sobie, że najwięcej wątpliwości miałem ja, zdeklarowany ateista, bo facet coraz bardziej ZAWIERZAŁ, a coraz mniej ROBIŁ. Nawet mu kiedyś powiedziałem, że zgodnie z moją wiedzą, to odpowiedzialność za trzeźwienie leży po jego stronie (a nie Boga), na co mi powiedział, że JASNE. Aż w końcu zaczął się pakować w sytuacje ryzykowne. Fragment filmu Marka Koterskiego niech będzie ilustracją tego, jaki był efekt:

Marek Koterski - Wszyscy jesteśmy Chrystusami, Anioł tłumaczy.

Na tym się jednak nigdy nie kończy, sytuacja się rozwija w jedną lub drugą stronę. W wypadku Darka, zapaść była głęboka na jakieś 6 stóp pod ziemię. Ktoś go okłamał, podobnie jak bohatera filmu powyżej. To nie Bóg go prowadził, to on podejmował wszystkie decyzje, mimo iż tak wielu go utwierdzało w tym, by "zawierzyć Panu". Oczywiście to nie koniec moich zarzutów w kierunku hochsztaplerów, bo przecież oni go dodatkowo ukierunkowywali, by po śmierci trafił do mitycznego Nieba. Tu znowu pojawia się problem, bo odkąd się ukierunkował z tym swoim ZAWIERZANIEM na dobre, to zaczął wystawiać do wiatru coraz to więcej osób na Ziemi. Ci, co mieli wystarczającą wiedzę, po prostu pozwolili mu iść własną drogą, ale bez siebie, natomiast Ci bez wiedzy, bądź wiedzy niedowierzający i robiący coś jej przeciwnego, zostali z ręką w nocniku. No, ale przynajmniej ksiądz się cieszył (to tylko domysły, ale jakże prawdopodobne), bo na zakończenie jeszcze kasa za nabożeństwo pogrzebowe mu się trafiła i bardziej niż możliwe, że do tej pory spływają do jego kieszeni tzw. "intencje i wypominki".

Zmierzam do tego, by Ci powiedzieć, że nie przekonuje mnie nikt twierdzący, że wie, co masz robić, by zyskać życie wieczne w tzw. Niebie, zwłaszcza że najważniejszymi punktami postępowania mają być posłuszeństwo i sponsorowanie tego kogoś. Tym bardziej, że... Zacznę tak: Nie wiem, czy do Ciebie docierają zdobycze nauki, ale nie ma czegoś takiego jak Niebo, to złudzenie optyczne, latałem przez ten obszar nie raz i nie dwa, ani śladu "Pana", ni "Świętych Pańskich".

Nie musisz jednak wierzyć w moje opowieści o Darku, czy kimkolwiek, więc opowiem Ci o sprawie znanej w całej Polsce. Wojciech Tochman w reportażach "Mojżeszowy krzak" i "Amen" (ze zbioru "Bóg zapłać") opisywał losy ofiar wypadku samochodowego pod Jeżewem z 2005-go roku. Autobus pełen maturzystów miał czołowe zderzenie z TIR-em. Zginęło dziesięcioro uczniów i trzech kierowców. Do rodzin zabitych w katastrofie maturzystów (jechali na pielgrzymkę maturalną do Częstochowy) przyczepiła się kieckowa wesz, zajmująca się ssaniem i podjudzaniem. W efekcie, na pomniku ofiar tragedii zabrakło miejsca dla 3 kierowców, choć wypadek spowodował tylko jeden i do końca nie wiadomo, czy był to jego błąd, czy atak choroby. Rodzice pod opieką duchowego łącznika ze zmarłymi dziećmi znaleźli sobie kozłów ofiarnych, mało im było, to poszerzyli grono znienawidzonych o nauczycieli i dzieci, które przeżyły, bo oczywiście i wobec tych ostatnich oskarżenia zaczęły się pojawiać. Taki Smoleńsk w skali micro... i konsekwencje również. Z punktu widzenia pana księdza, to lepsze niż obwinianie zajebistego, boskiego, nieskończenie doskonałego planu wraz z jego autorem. Z punktu widzenia etycznego, łajdactwo jakich mało, wykorzystanie śmierci bliskich do prześladowania niewinnych. Przy okazji, pamiętasz że Czarnek chce, by nauczycieli etyki produkowały uczelnie katolickie? Problem w tym, że tak etyka, jak psychologia, stoją w sprzeczności z religią katolicką.

Pytanie tytułowe znasz, więc teraz czas na komentarze.

P.S.

Odpusty w kościele katolickim ciągle na topie. Wiesz-rozumiesz-wiesz! Płacisz, mamrolisz do ściany, sufitu, obrazu lub figury i wybierasz, komu ze zmarłych będzie dzięki temu lżej. Zresztą sam poczytaj klikając tutaj. GADAŁ DZIAD DO OBRAZU, A OBRAZ DO NIEGO NI RAZU!